بررسی تاثیر بادکردن بادکنک بر درد ناشی از باز کردن راه وریدی کودکان

باز کردن راه وریدی یک روش درمانی معمولی دردناک در کودکان بستری در بیمارستان است. برای کاهش احساس درد در کودکان می توان از هر چیزی که کودک را از فکر کردن به درد باز دارد، استفاده کرد.
مطالعه به منظور تعیین تاثیر بادکردن بادکنک بر میزان درد ناشی از باز کردن راه وریدی کودکان 4 تا 7 ساله انجام شد.
در این کارآزمائی بالینی،60 کودک (30 نفر در گروه بادکردن بادکنک و 30 نفر در گروه شاهد) با نمونه گیری تصادفی در دسترس از جامعه کودکان 4 تا 7 ساله مراجعه کننده به بخش جراحی بیمارستان قدس قزوین در سال 1387 انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه ای شامل مشخصات دموگرافیک و مقیاس درجه بندی درد وانگ– باکر FACES استفاده شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه بادکنک و شاهد تقسیم شدند. در گروه بادکنک قبل از تزریق با کودک صحبت شد و به او آموزش های لازم درباره نحوه بادکردن بادکنک داده شد و در حین باز کردن راه وریدی با استفاده از ابزارهای تعیین درد، میزان درد کودکان تعیین شد. در گروه شاهد بدون هیچ مداخله ای، راه وریدی باز و میزان درد کودک تعیین شد. داده ها با آزمون های آماری مجذورکای و تی مستقل تحلیل شدند.
میانگین میزان درد خود گزارش دهی کودکان در گروه بادکنک (42/1±60/1) و به طور معنی داری کم تر از گروه شاهد (46/3±26/5) بود. (001/0p<).
با توجه به یافته ها بادکردن بادکنک یک روش مؤثر، غیردارویی، ارزان قیمت و در دسترس جهت کاهش درد ناشی از باز کردن راه وریدی آنژیوکت در کودکان است. لذا، می توان از این روش به شکل وسیع برای کنترل و کاهش درد ناشی از مداخله های درمانی از جمله باز کردن راه وریدی استفاده کرد.