فرهنگ کلاسی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد

شناخت ادراکات و احساسات دانشجویان نسبت به فرهنگ و روابط اعضای کلاس برای برنامه ریزی و ایجاد تغییرات مثبت، حائز اهمیت است. هدف این پژوهش بررسی نظرات دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد در مورد فرهنگ حاکم بر کلاس های درس بود.
طی یک مطالعه توصیفی – تحلیلی، نظرات 330 نفر از دانشجویان سال آخر دانشکده های پزشکی، پرستاری و مامایی، بهداشت و پیراپزشکی، مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه فرهنگ کلاسی استفان رابینز (Stephen P Robins) با مقیاس لیکرت پنج نقطه ای بود. پردازش داده ها با نرم افزار SPSS انجام و روش های آمار توصیفی و برای تعیین ارتباط بین متغیرها، از آزمون های مجذور کای استفاده گردید.
اکثر دانشجویان (1/59 درصد) به فرهنگ کلاسی دانشگاه امتیاز بینابینی (29-20) دادند. 3/27 درصد فرهنگ کلاسی را باز (امتیاز 30≤) و 6/13 درصد آن را بسته (امتیاز 20>) توصیف کردند. اکثر دانشجویان معتقد بودند که ارتباط اساتید و همچنین همکلاسی های آنها دوستانه و حمایتی نیست. همچنین اعتقاد داشتند که اساتید انتظاراتشان از دانشجویان را به روشنی بیان نکرده و آنها را به یادگیری بیشتر تشویق نمی کنند. ارتباط مقطع تحصیلی دانشجویان و فرهنگ کلاسی معنی دار بود و دانشجویان دوره کاردانی امتیاز بیشتری به فرهنگ کلاسی داده بودند (001/0>P).
از نظر اکثر دانشجویان دانشکده های مورد مطالعه فرهنگ حاکم بر کلاسهای درسی یک فرهنگ بینابینی بود. تعامل و ارتباط بیشتر اساتید با دانشجویان و بکارگیری روش های دانشجو- محور که می تواند منجر به برقراری ارتباط بیشتر بین استاد و دانشجو و دانشجویان با یکدیگر و ایجاد فرهنگ باز و صمیمی گردد، پیشنهاد می شود