تاثیر تحریکات الکتریکی با فرکانس های پایین بر روند کیندلینگ مسیر پرفورنت و تغییرات فراساختاری ناحیه ژیروس دندانه دار در موش صحرایی

اعمال تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (LFS) باعث ایجاد اثرات ضدتشنجی می شود. در این تحقیق، تاثیر فرکانس های مختلف LFS بر اثر ضدتشنجی آن با بررسی تغییرات رفتاری و فراساختاری در مدل صرعی کیندلینگ، مورد مطالعه قرار گرفت.
در این مطالعه تجربی، از 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 280-250 گرم استفاده شد. برای ایجاد تشنج در حیوانات، الکترود تحریکی در مسیر پرفورنت و الکترود ثبات در ژیروس دندانه دار قرار گرفت. حیوانات به روش ایجاد کیندلینگ سریع تحریک شدند. در گروه های مختلفی از حیوانات، به دنبال تحریکات کیندلینگ، LFS با فرکانس های مختلف (5/0، 1 و 5 هرتز) اعمال شده و اثر آن در روند کیندلینگ (با مطالعه رفتاری و الکتروفیزیولوژیک) بررسی شد. پس از هفت روز تحریک، حیوانات کشته شده و از ناحیه ژیروس دندانه دار برای بررسی های میکروسکوپ الکترونی نمونه گیری به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های واریانس یک طرفه و دو طرفه، LSD، کروسکال والیس ومن ویتنی یو و نرم افزاراستاتیستیکا نسخه 2 استفاده شد.
اعمال فرکانس های مختلف LFS اثرات مهاری بر روند کیندلینگ داشت و مجموع مدت زمان تخلیه های متعاقب و همچنین متوسط تعداد تحریکات برای بروز مراحل تشنجی 4 و 5 را به صورت معناداری کاهش داد. به علاوه، اعمال فرکانس های مختلف LFS مانع از افزایش ضخامت غشای پس سیناپسی و ایجاد سیناپس های مقعر شکل می گردد اما تفاوتی بین اثر ضدتشنجی LFS در فرکانس های مختلف دیده نشد.
اعمال LFS می تواند با جلوگیری از بروز تغییرات فراساختاری در طی پدیده کیندلینگ، از افزایش تحریک پذیری نورون ها جلوگیری کرده و باعث ایجاد اثرات ضدتشنجی شود.