اولویت گذاری پژوهشی و شیوه های مختلف تعیین اولویت در حوزه سلامت

تعیین اولویت های پژوهشی امری لازم و حیاتی است و این فرایند باید به منظور تسهیل در استفاده مکرر از یافته ها بر اساس اصول صحیح و منطقی، فرایندهای علمی و مکانیزم های درون ساخته صورت گیرد. بررسی شیوه های مختلف اولویت گذاری و به کارگیری هریک با توجه به شرایط و وضعیت خاص هر کشور گامی کلیدی در این امر می باشد.
منابع اطلاعاتی و روش های انتخاب منابع: پژوهش حاضر یک مطالعه مروری است که برای گردآوری داده های آن از روش کتابخانه ای شامل جستجوی مقالات در اینترنت، بانک های اطلاعاتی Google Scholar، Medline، Iranmedex، SIDوIrandoc و کتب مرتبط استفاده شده است.
ترکیب مطالب و برای اولویت گذاری روش های استاندارد شده متعددی وجود دارد که عبارت اند از: روش پژوهش در ضرورت های سلامت ملی توسط کمیسیون پژوهش های سلامت برای توسعه، فرایند 5 مرحله ای کمیته تخصصی پژوهش سلامت، نمایه دیداری اطلاعات سلامت که توسط کمیته مشورتی تحقیقات سلامت ارایه شده است و روش ترکیبی ارایه شده در نشست جهانی تحقیقات سلامت. هر یک از این روش ها دارای ویژگی های منحصر به خود است. البته با وجود متفاوت بودن ابعاد و چگونگی فرایند تعیین اولویت ها از کشوری به کشور دیگر، تاثیر نهایی این فرایند در تمامی کشورها تقریبا یکسان و مشابه است.
آگاهی از روش های مختلف اولویت گذاری و بهره گیری از نقاط ضعف و قوت هر یک جهت انجام اولویت گذاری به روشی نظام مند و قابل اجرا در سطح ملی هر کشور بسیار سودمند است. یافته های حاصل از مطالعات حاکی از آن است که از میان روش های استانداردشده اولویت گذاری، روش ترکیبی به دلیل ترکیب خصوصیات خوب روش های دیگر و رفع معایب آنها نسبت به سایر روش ها برتری دارد.