بررسی تاثیر لازالوسید روی پارامتر های شکمبه، متابولیت های خون و عملکرد بره های نر قزل

به منظور بررسی تاثیر لازالوسید بر روی اکوسیستم شکمبه، پارامترهای خونی و عملکرد بره های قزل از 16راس بره با میانگین وزن5/3 38 کیلوگرم به مدت 60 روز در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارها شامل 25، 30، 35، 40 قسمت در میلیون لازالوسید بودند. در طول آزمایش متوسط افزایش وزن و خوراک مصرفی به صورت هفتگی اندازه گیری شد. 2 ساعت پس از تغذیه پارامترهای مورد آزمایش در شکمبه شامل اسید های چرب فرار، pH شکمبه، زمان ترسیب و شناوری، زمان احیای متیلن بلو و تعداد پروتوزوآها و متابولیتهای اندازه گیری شده در خون شامل گلوکز، نیتروژن آمونیاکی، کلسیم و فسفر بود. نتایج نشان داد که سطح لازالوسید اثر معنی داری بر کل اسیدهای چرب فرار و نیتروژن آمونیاکی شکمبه (05/0P<) داشته ولی تاثیر آن بر pH شکمبه، زمان ترسیب و شناوری، زمان احیای متیلن بلو، گلوکز خون، اوره خون، کلسیم و فسفر خون معنی دار نبود. تاثیر سطوح لازالوسید بر صفات پرواری بره ها از جمله افزایش وزن و خوراک مصرفی معنی دار نبود. همچنین مشخص گردید که لازالوسید اثر معنی داری بر جمعیت پروتوزوآیی شکمبه (05/0P<) داشته به طوریکه جمعیت انتودینیوم، اپیدینیوم و هولوتریش افزایش معنی داری در اثر افزایش سطوح لازالوسید نشان دادند. با توجه به نتایج حاصله می توان نتیجه گیری نمود که استفاده از لازالوسید سبب افزایش جمعیت پروتوزوای شکمبه می شود بدون اینکه تاثیر منفی روی پارامترهای شکمبه و متابولیت های خون داشته باشد که با توجه به افزایش پروتوزوآی شکمبه ای می تواند در هضم سلولز مفید واقع شود.