بررسی فراوانی عوامل مرتبط با خانه گریزی دختران فراری ارجاع داده شده به یکی از مراکز پزشکی قانونی استان تهران

پدیده فرار دختران از منزل طی سال های اخیر در جامعه رو به فزونی نهاده است براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی سالانه بیش از یک میلیون نوجوان 19-13 ساله از خانه فرار می کنند که از این تعداد 74% دختر و 26% پسر هستند. از جمله علل فرار می توان به عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی اشاره کرد. طرح مذکور عوامل مرتبط با فرار دختران را ارزیابی کرده راهکار مناسبی را برای پیشگیری و کنترل عوامل و معضلات حاصل از فرار پیشنهاد می دهد.
در این مطالعه دختران فراری ارجاع داده شده به بخش معاینات زنان مرکز پزشکی قانونی منطقه جنوب تهران مورد معاینه بالینی قرار گرفته و پرسشنامه تهیه شده که شامل متغیرهای طرح است، براساس مصاحبه تکمیل شد. در نهایت پس از جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل آماری آنها صورت گرفت.
با توجه به تعریف ارایه شده از دختر فراری، 66 نفر وارد مطالعه شدند. میانگین سن در هنگام فرار و انحراف معیار آن به ترتیب 6/17 و 17/3 سال بود. اکثر نمونه ها (4/84%) هرگز مواد مخدر مصرف نکرده بودند. همچنین اکثر نمونه ها (5/82%) هرگز الکل مصرف نکرده بودند. در بین نمونه ها، 18 نفر (29%) سابقه تجربه سوءاستفاده جسمی و 5 نفر (5/8%) سابقه سوءاستفاده جنسی در خانه را داشتند. سابقه رابطه جنسی با جنس مخالف قبل از فرار در 22 مورد (4/34%) وجود داشت. در بین نمونه ها، پرده بکارت در 32 مورد (7/62%) مدخوله بود. بر اساس پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) 28 سؤالی استاندارد شده فارسی و با نقطه برش 23، از تعداد 58 موردی که پرسشنامه را تکمیل کرده بودند، 42 نفر (4/72%) نیاز به بررسی بیشتر داشتند.
با توجه به روند رو به افزایش پدیده فرار دختران از خانه و مسایل و عواقب حاصل از فرار دختران، توجه به مساله پیشگیری و شناسایی عوامل زمینه ساز و اجرای مداخلات گوناگون جهت اصلاح آنها ضروری به نظر می رسد.