بررسی میزان عفونت بعد از استرناتومی خط وسط به دنبال اعمال جراحی قلب

عفونت زخم در محل برش روی استرنوم در 4/0 تا 5 درصد افرادی که به علت انسداد عروق کرونر یا ضایعات دریچه ای تحت استرناتومی میانی قرار می گیرند ایجاد می شود. عارضه عفونت زخم و گسستگی آن یعنی استئومیلیت و مدیاستینیت، مورتالیته 40-20 درصد دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان عفونت زخم این ناحیه بعد از عمل جراحی قلب باز انجام گرفت.
در این مطالعه 388 بیمار که تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قلب یا تعویض و ترمیم دریچه ای قرار گرفته بودند از نظر میزان عفونت زخم بررسی شدند. این مطالعه در بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) تهران بصورت توصیفی مقطعی در بیمارانی انجام شد که حداقل به مدت 7 ماه از نظر جنس و سن، بیماری های سیستمیک، مدت زمان کلامپ کردن آئورت، زمان بای پس قلبی ریوی، برون ده قلبی(Out Put) قبل از عمل و مصرف دخانیات تحت پیگیری قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده پس از درج در پرسشنامه توسط نرم افزار آماری و با استفاده از آزمونهای آماری t-test و c2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که رابطه معنی دار آماری بین عفونت زخم استرنوم و عوامل مختلف از قبیل: چاقی، دیابت، اختلال کلیوی، فشار خون، زمان کلامپ شدن آئورت، زمان بای پس قلبی ریوی، کشیدن سیگار و بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) وجود ندارد (P>0.05). در نهایت مشخص شد که فقط 3 نفر (74/0 درصد) از بیمارانی دچار عفونت زخم استرنوم شدند که میزان برون ده قلبی آنان قبل از عمل پائین بود و این رابطه از نظر آماری معنی دار گشت(P=0.042).
نتیجه نهایی: برون ده قلبی پائین قبل از عمل، مهمترین عامل در ایجاد عفونت استرنوم بعد از عمل جراحی است.