بررسی تغییرات میزان اینترلوکین-6 (IL-6) در مایع شیار لثه ای حین حرکات ارتودنسی

در سال های اخیر مواد مختلفی در مایع شیار لثه (GCF) به عنوان مارکرهای تشخیصی جهت بررسی وقایع بیولوژیک و پروسه های بیوشیمیایی مرتبط با turnover استخوان در حین حرکات ارتودنسی، مورد توجه قرار گرفته اند. غلظت IL-6 حین حرکات ارتودنسی در مایع شیار لثه در هفته اول پس از اعمال نیرو افزایش می یابد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تغییرات IL-6 در مایع شیار لثه در طول 4 هفته پس از اعمال نیروی ارتودنسی انجام شد.
14 بیمار (9 زن و5 مرد با میانگین سنی5/2 ±1/15 سال) که باید پره مولر اول آنها خارج می شد و دارای مال اکلوژن کلاس I بودند، در این کارآزمایی بالینی شرکت کردند. یکی از دندان های کانین فک بالای هر بیمار با یک نیروی مداوم ارتودنسی (فنر NiTi) تحت حرکت دیستالی قرار گرفت(Distalized Canine: DC). بر روی دندان کانین قرینه آن براکت ارتودنسی قرار گرفت، ولی نیروی ارتودنسی به دندان وارد نشد(Contralateral Canine: CC) و یکی از دندان های کانین فک پایین به عنوان کنترل در نظر گرفته شد و هیچ دستگاهی روی آن قرار نگرفت(Antagonist Canine: AC). وضعیت پریودنتال بیماران قبل از مداخله و 14 و 28 روز پس از مداخله ثبت گردید. مایع شیار لثه ای در بیماران قبل از مداخله و 14 و 28 روز پس از آن به صورت مجزا از سطوح مزیال و دیستال دندان های مورد بررسی توسط کاغذ مخصوص جذب GCF جمع آوری شد و سپس میزان IL-6 توسط روش ELISA تعیین گردید. میزان IL-6 در سطوح مزیال و دیستال دندان های DC، CC و AC قبل و بعد از اعمال نیرو با روش های آماری ANOVA برای داده های تکراری و مقایسه چندگانه LSD مورد آنالیز آماری قرار گرفت. 05/0>P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
با وجود این که شاخص های التهابی لثه (ایندکس پلاک و شاخص خونریزی از لثه) در هر دو دندان DC و CC نسبت به زمان آغاز مطالعه افزایش یافت، ولی این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود. میزان IL-6 در GCF در دندان DC نسبت به دو دندان دیگر افزایش معنی داری را در 14 روز پس از مداخله نشان داد (002/0P=). همچنین میزان IL-6 در دندان DC در 14 روز پس از مداخله به صورت معنی داری بالاتر از زمان آغاز مطالعه و 28 روز پس از مداخله بود (009/0P=). میزان IL-6 در دندان CC نیز در طول مطالعه افزایش یافت، ولی میزان آن کمتر از دندان DC بود. میزان IL-6 در دندان AC در طول مطالعه، در حد پایه باقی ماند.
یافته های مطالعه حاضر حاکی از آن است که غلظت IL-6 در اثر اعمال نیروی ارتودنسی، در روز 14 به بیشترین حد خود می رسد و در سطح فشار و کشش تفاوت معنی داری ندارد.