بررسی انتقادی روش تاویل گرایانه کمال الدین عبدالرزاق کاشانی در التاویلات

تاویل القرآن یا التاویلات، یکی از مهم ترین تالیفات کمال الدین عبدالرزاق کاشانی (متوفی 725/ 730 ه.ق) است که به اشتباه به محیی الدین عربی نسبت داده شده است. مؤلف این اثر در تاویل آیات، گرفتار نوعی تعسف گردیده به گونه ای که حتی اشیای محسوس و حتی اشخاصی که وجود خارجی و عینی داشته اند، خاصه انبیا و اولیا را تاویل نموده است. وی حروف مقطعه را اشاره و کنایاتی به حقایق و مراتب دانسته و معجزات پیامبران را نیز مورد تاویل قرار داده است. نویسنده در این مقاله، ضمن اثبات انتساب این اثر به کمال الدین عبدالرزاق کاشانی، به تحلیل و بررسی انتقادی آن پرداخته و با بیان چگونگی سبک و شیوه مؤلف در تاویل آیات قرآن، به میزان تاثیر آن بر سایر مفسران و اندیشمندان اسلامی و جایگاه این کتاب اشاره کرده است.