مقایسه رادیوگرافیک بایومتریال HECBMG با DBM بر میزان ترمیم نقائص استخوان آلوئولار انسان

یکی از نگرانی های مهم پزشک و بیمار ترمیم استخوان از دست رفته در اثر عوامل گوناگون است. در این راستا موادی که دارای خاصیت القا و هدایت استخوان سازی هستنداز جایگاه ویژه ای برخوردارند. هدف از این پژوهش، مطالعه و بررسی رادیوگرافیک روند ترمیم ضایعات ایجادشده در استخوان انسان پس از کاشت داربست ژلاتینه استخوان انسانی (HECBMG) و داربست استخوانی فاقد مواد معدنی (DBM) ساخت شرکت همانندساز بافت کیش در محل ضایعه ناشی از کشیدن دندان و مقایسه میزان استخوان ساخته شده با این بایومتریال ها است.
. جامعه آماری شامل تمام دندان های کشیده-شده از یک گروه بوده و نمونه ها به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه اصلی، 2 میلی گرم (HECBMG) جای گذاری شد. در گروه کنترل مثبت نیز 2 میلی گرم (DBM) در محل ضایعه قرار داده شد. در گروه سوم که گروه کنترل منفی بود، هیچ ماده ای قرار داده نشد. میزان تشکیل استخوان در ماه اول و دوم و چهارم تعیین و با نرم افزار spss و آزمون فریدمن ارزیابی شد.
اختلاف معنا داری درکوتاه مدت در میزان ترمیم استخوان در مقایسه با یکدیگر دیده نشد. در نمونه های کاشت HECBMG با نمونه های گروه کنترل منفی P<0.05 و نمونه های DBM با این گروهP<0.03 بود.
در نمونه های گروه مورد استخوان ساخته شده توسط HECBMG از کیفیت بالایی برخوردار است و چگالی استخوان تشکیل شده مشابه استخوان سالم اطراف است