تاثیر زیست لایه در بهبود کارایی راکتور لجن فعال در تصفیه پساب های صنعتی آلوده به فرمالدئید

فرمالدئید به عنوان ماده خام در بسیاری از فعالیت های صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد و غلظت های بالایی از آن در پساب خروجی این صنایع یافت می شود. فرایندهای لجن فعال مبتنی بر لایه زیستی به دلیل قابلیت های مناسب در کنترل بارهای آلی بالا برای تصفیه پساب های صنعتی مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از این پژوهش تعیین کارایی راکتور لجن فعال دارای رشد با لایه زیستی در تصفیه پساب های آلوده به فرمالدئید بود.

دو راکتور لجن فعال مقیاس آزمایشگاهی به صورت موازی (یکی دارای بستر رشد لایه زیستی چسبیده و یکی فاقد آن) در محدوده بار آلی 7/0 تا kgCOD/m3.d 5/10 در شرایط هوازی و دمای محیط، با استفاده از فاضلاب مصنوعی حاوی متانول و فرم آلدئید مورد مطالعه قرار گرفتند. در این مطالعه تاثیر تغییرات بار آلی و بار هیدرولیک بر هر دو راکتور بررسی شد.

: بیش ترین بازده حذف COD در راکتور دارای بیوفیلم 86/98 درصد بود و این راکتور تا محدوده بار آلی kgCOD/m3.d 5/10، بیش از 64 درصد بازدهی داشت در حالی که راکتور فاقد بیوفیلم در بار آلی kgCOD/m3.d 5/7 دچار اختلال شد.

نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که راکتور لجن فعال دارای بستر رشد بیوفیلم در تصفیه پساب های صنعتی آلوده به فرمالدئید برتری قابل ملاحظه ای بر راکتور لجن فعال فاقد بیوفیلم دارد.