اثر گونه های تریکودرما بر رهاسازی زئوسپور Phytophthora sojae، شدت بیماری در سویا و سنجش فعالیت آنزیم های گلوکاناز

در این بررسی اثر ترشحات مایع خارج سلولی 12 گونه قارچ تریکودرما شامل Trichoderma ceramicum، T. virens، T. pseudokoningii، T.koningii، T. koningiosis، T. atroviridae، T. viridescens، T. asperellum، T. harzianum، T. orientalis.، T. brevicompactum و T. spirale بر تولید زئوسپور Phytophthora sojae و میزان فعالیت آنزیمهای بتا 1 و 3 گلوکاناز و بتا 1 و 4 گلوگاناز (سلولاز) این گونه ها در ارتباط با تجزیه دیواره سلولی فیتوفتورا در شرایط آزمایشگاه آزمایش شده و در نهایت اثر این گونه ها بر کنترل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه سویا در گلخانه بررسی شد. جهت بررسی اثر ترکیبات فیلتر شده گونه های فوق الذکر بر بازداری از تولید زئوسپور Phytophthora sojae غلظتهای 5/0، 1، 5 و 10 این ترکیبات در آب مقطر دیونیزه سترون تهیه شد. میزان فعالیت آنزیمهای بتا 1 و 3 گلوکاناز و بتا 1 و 4 گلوکاناز جدایه های اخیرالذکر در حضور گلسیرین و هیف فیتوفتورا به عنوان منبع کربن، در محیط کشت ویندینگ، ارزیابی شدند. نتایح نشان داد که ترکیبات فیلتر شده خارج سلولی تمامی گونه ها سبب کاهش تولید زئوسپور شدند، غلظتهای مختلف اثر بازدارندگی متفاوتی داشته و بیشترین بازدارندگی مربوط به T. virens و T. brevicampactom بود. در بررسی اثر دو منبع کربن در تولید آنزیمهای هیدرولیتیک توسط تریکودرما، نتایح نشان داد که کاربرد هیف فیتوفتورا در مقایسه با گلسیرین به عنوان منبع کربن در محیط رشد گونه های تریکودرما سبب افزایش فعالیت آنزیمهای بتا 1 و 3 گلوکاناز و بتا 1 و 4 گلوکاناز در تمامی گونه ها شد و بیشترین میزان فعالیت هر دو آنزیم مربوط بهT. brevicampactom و T. virens بود که میزان فعالیت آنزیم بتا 1 و 3 گلوکاناز به ترتیب معادل U/mg protein 31/2 و 73/1 مربوط به تیمار گلیسرین، U/mg protein 47/4 و 91/3 مربوط به تیمار هیف. sojae P بود و میزان فعالیت آنزیم بتا 1 و 4 گلوکاناز مربوط به این دو گونه به ترتیب U/mg protein66/0 و 86/0در تیمار حاوی گلیسرین و U/mg protein 72/1 و 72/1 در تیمار حاوی میسلیوم فیتوفتورا در محیط کشت بود. جهت بررسی اثر گونه های تریکودرما بر شدت بیماری پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه و ریشه سویا در شرایط گلخانه در خاک سترون و در مرحله سه برگی (v1) در قالب دو طرح کاملا تصادفی با 15 تیمار شامل شاهد سالم، شاهد آلوده، هر کدام از گونه های تریکودرما به علاوه عامل بیماری و سبوس گندم به علاوه عامل بیماری در سه تکرار انجام گرفت. در این بررسی موفقترین گونه ها در کنترل بیماری، کاهش شدت بیماری و کاهش درصد مرگ گیاهچه در گلخانه T. orientalis، T. brevicompactum و T. spirale بودند.