الگوی توزیع زمانی بارش در استان سیستان و بلوچستان

انتخاب بارش طرح گامی مقدماتی در استفاده از روش های معمول به منظور برآورد سیلاب های طرح است. تعیین الگوی توزیع زمانی بارش به منظور برآورد سیلاب، تعیین پتانسیل سیل خیزی رگبارها و همچنین طراحی سیستم زه کشی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در این پژوهش، برای تعیین الگوی توزیع زمانی بارش در استان سیستان و بلوچستان از گراف های 9 ایستگاه باران سنج ثبات پراکنده در سطح استان (مربوط به سازمان هواشناسی و وزارت نیرو طی سال های آماری 1347 تا 1385) استفاده 18 و، 12، 9، 6، 3، 2، شده که کلیه رگبارهای شدید هر ایستگاه (در جمع 1136 رگبار) در تداوم های 1 24 ساعته قرار گرفته است. روش کار مبتنی بر تجزیه رگبارها به چهار چارک و محاسبه درصد مقدار بارش در هر چارک و رتبه دهی به چارک ها بوده و سپس با میانگین گیری رتبه ها در هر چارک رتبه شاخص مشخص و در نهایت الگوی نهایی هر تداوم به دست آمد. به منظور ارزیابی آماری داده های توزیع، بعد از تشکیل جدول توافقی از آزمون کای اسکوئر استفاده شد. نتایج نشان می دهد که: الف: مقدار بارش حداکثر در تداوم های 2 ساعته در همه ایستگاه ها در 25 درصد اول می باشد. ب: در تداوم های 1 ساعته مقدار حداکثر بارش در چارک اول و دوم رخ می دهد. ج: به طورکلی در استان سیستان و بلوچستان که دارای آب و هوای بیابانی و خشک می باشد حدود 80 درصد بارش در تداوم های، 3 و 6 ساعته) در 25 درصد اول و دوم زمان بارندگی و در تداوم های بلندمدت (9، 2، کوتاه مدت (1 18 و 24 ساعته) در 25 درصد سوم اتفاق می افتد.