بررسی نقش نانو ساختار لایه سطحی و تولید B لاکتاماز در مقاومت سویه های باسیلوس سرئوس در برابر پنی سیلین

لایه سطحی در اغلب باکتری ها خارجی ترین پروتئین است که با مهار ورود آنتی بیوتیک ها بیماریزایی باکتری را افزایش می دهد. نظر به نقش دست پرسنل و سطوح بیمارستان در انتقال عفونت های بیمارستانی، آلودگی منابع مزبور با سویه های باسیلوس سرئوس واجد لایه سطحی و β-لاکتاماز، منجر به گسترش عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک ها می گردد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی لایه سطحی و تولید β-لاکتاماز، هم چنین نقش لایه سطحی در مهار ورود پنی سیلین در سویه های باسیلوس سرئوس جداسازی شده از دست پرسنل و سطوح بیمارستان بود.
این مطالعه آزمایشگاهی در سال های 1386-1384 در بیمارستان فوق تخصصی الزهرا و دانشگاه اصفهان انجام شد. 274 نمونه از دست پرسنل و سطوح بیمارستان جمع آوری شد و باسیلوس سرئوس جداسازی و شناسایی گردید. برای آماده سازی سویه ها از کشت 16 ساعته در محیط TSA)Tryptone Soy Agar) استفاده شد. پس از جداسازی پروتئین های سطحی، نمونه ها توسط 10X SDS-PAGE الکتروفورز شدند. آزمایش حساسیت میکربی به روش کربی- بائر و توان تولید β-لاکتاماز به روش اسیدومتریک انجام گرفت.
از 26 نمونه(49/9%) باسیلوس سرئوس جدا شد. از 13 سویه جدا شده از دست پرسنل 11 سویه (6/84%) و از 13 سویه جدا شده از سطوح بیمارستانی 1 سویه (7/7%) مولد نانوساختار لایه سطحی بودند. 11 سویه (3/92%) از سویه های فاقد لایه سطحی و تمام (100%) سویه های واجد لایه سطحی، به پنی سیلین مقاوم بودند. تمام (100%)سویه های باسیلوس سرئوس واجد لایه سطحی، مولد β-لاکتاماز بودند.
نتایج بیانگر شیوع بیشتر سویه های باسیلوس سرئوس واجد لایه سطحی در دست پرسنل بیمارستان و مقاومت بیشتر سویه های واجد لایه سطحی، به پنی سیلین است.