مقایسه یافته های اکوکاردیوگرافیک در بیماران مبتلا به سیروز کبدی با و بدون آسیت با افراد سالم

سیروز کبدی اغلب ارگانها و سیستم های بدن را گرفتار می کند و اختلال در کارکرد قلبی گزارش شده در سیروز، پیشنهاد کننده کاردیومیوپاتی تاخیری در این بیماران می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی عملکرد قلبی با استفاده از اکوکاردیوگرافی در بیماران سیروتیک با گروه کنترل انجام شد.

این مطالعه مورد – شاهدی بر روی 15 بیمار سیروتیک بدون آسیت، 15 بیمار سیروتیک با آسیت متوسط تا شدید (بر اساس معیارهای بالینی، آزمایشگاهی، سونوگرافی و آندوسکوپی) و 15 فرد سالم بعنوان گروه کنترل انجام شد. گروه شاهد از بین اطرافیان بیمار انتخاب گردیدند. تمامی افراد توسط اکوکاردیوگرافی مورد ارزیابی از نظر کارکرد قلب قرار گرفتند. سن، جنس، فشار خون و یافته های اکوکاردیوگرافیک برای تمامی افراد ثبت و مورد مقایسه قرار گرفت.

ضربان قلب در گروه بدون آسیت 39/8±6/96، با آسیت 11/5±73/89 و در گروه کنترل 87/6±76 بود. اندازه دهلیز چپ 57/2±2/40 در بدون آسیت، 93/2±2/35 در گروه با آسیت و 88/0±27/31 در گروه کنترل بود. اندازه دهلیز راست 76/2±8/42 در بدون آسیت، 51/1±42 در با آسیت و 91/0±4/31 در گروه کنترل بود. اندازه انتهای سیستولی 97/3±73/46 در بدون آسیت، 8/1±4/43 در با آسیت و 1±41 در گروه کنترل) و دیاستولی بطن چپ (94/1±73/30 در بدون آسیت، 74/1±2/31 در با آسیت و 7/0±27/27 در گروه کنترل بود. نسبت E/A (15/0±55/0 در بدون آسیت، 1/0±67/0 در با آسیت و در گروه کنترل 2/0±28/1 بود که در بیماران سیروتیک با و بدون آسیت بطور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (05/0p<).

نتایج مطالعه نشان داد که سیروز سبب افزایش اندازه حفرات قلبی و اختلال عملکرد دیاستولی در بیماران سیروتیک می شود