تعیین رویشگاه بالقوه تاغ در منطقه سیستان با استفاده از GIS

رویش گونه های گیاهی در یک منطقه تحت تاثیر فاکتورهای محیطی و زیستی آن منطقه می باشد. به طوری که برای تعیین رویشگاه بالقوه گونه-های گیاهی انجام مطالعاتی در زمینه نیازهای اکولوژیکی گونه ها و خصوصیات محیطی منطقه مورد مطالعه ضروریست. در این تحقیق رویشگاه بالقوه دو گونه زرد تاغ (Haloxylon pesicum) و سیاه تاغ (Haloxylon aphyllum) در منطقه سیستان با استفاده از تکنیک سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) تعیین شد. بدین منظور اقدام به بررسی مشخصات رویشگاه های جنس یادشده و نمونه برداری از خاک برای تعیین نیازهای اکولوژیک گونه ها شد. همچنین نقشه های موضوعی منطقه تهیه و کار رقومی کردن اطلاعات مربوط به خصوصیات اکولوژیکی برآمده از مطالعه رویشگاه ها، در لایه های مختلف انجام شد. در نهایت با تلفیق لایه های اطلاعاتی مختلف برای هر کدام از گونه ها، مشخص گردید که 18/3% از سطح منطقه مورد مطالعه برای رویش گونه زرد تاغ و 53/3% از سطح منطقه برای رویش گونه سیاه تاغ مناسب است. ارزیابی دقت مدل برابر 3/93% به دست آمد.