جهانی شدن؛ بحران هویت و تضعیف تربیت دینی

جهانی شدن مفهومی است ناظر بر فشرده شدن جهان، تشدید آگاهی جهانی، فرایند وابستگی متقابل جهانی و آگاهی از جهان به عنوان یککلیت یکپارچه. از این پدیده به عنوان عاملگسست بین فضا - زمان ومکان، به عنوان سه عنصر هویت ساز نیز تعبیر و تفسیر می شود. جهانی شدن گرچه فرصت های جدید و ظرفیت های بالقوه قابل ملاحظه ای را به همراه دارد، اما ذاتا همراه با تهدیدات جدی است. از جمله می توان به ایجاد بحران هویت در جامعه اشاره کرد. این مقاله با الهام از نوع شناسی کاستلز(Castells)، از هویت در جامعه مدرن شامل هویت مشروع کننده، آزماینده و مقاومتی، که جهانی شدن را به خصوص با تضعیف رابطه میان فهم دینی، عمل دینی و اعتقادات دینی به عنوان مقدمات پیدایش هویت دینی، ابتدا منجر به ظهور هویت مردد، پس ترکیبیو در نهایت هویت غیردینی می شود. با پیدایش هویت غیر دینی، نقش تعلیمات دینی در تربیت افراد در جامعه به عنوان یک معیار ارزشی فراگیر کمرنگ شده، به حداقل خود رسیده ویا بی تاثیر می شود. این مقاله یککار تحلیلی است، ضمن پذیرش این ادعا که جهانی شدن امری پویا،روبه جلو ودر حال شدن است، آن را نوعی فرایند غیر دینی می داند.