گزارش یک مورد لارنگومالاسی شدید، اختلال بلع و ریفلاکس گاستروازوفاژ در نوزاد

لارنگومالاسی شایع ترین علت استریدور در نوزادان از بین مالاسی راه های هوایی است که می تواند همراه با ریفلاکس گاستروازوفاژ باشد. از طرفی تاکنون موارد معدودی از اختلال بلع در نوزادانی که بیماری زمینه ای ندارند، گزارش شده که بعضا همراه با لارنگومالاسی و ریفلاکس هم بوده است. هر سه این اختلال ها می توانند سبب بروز FTT و بستری مکرر نوزاد و شیرخوار شود. درمان بموقع سبب کاهش عوارض در بیماری می شود. در این مقاله یک نوزاد دچار لارنگومالاسی شدید و اختلال بلع با ریفلاکس را که نیاز به مداخله جراح پیدا کرد، معرفی می کنیم تا توجه پزشکان را به سیر بالینی این اختلال ها از لحظه تولد تا ترخیص جلب کنیم. معرفی مورد: بیمار نوزاد پسر ترم حاصل زایمان طبیعی و بدون مشکل خاص طی دوران جنینی از پدر و مادر غیرمنسوب بود که با وزن تولد 3100 گرم و آپگار مناسب بدنیا آمد که پس از تولد در اتاق زایمان دچار استریدور خفیف دمی و رترکشن زیردنده و بالای استرنوم شده، به بخش مراقبت ویژه نوزادان منتقل شد. با انتوباسیون علائم وی بهتر شد سپس، چندین بار طی 5/2 ماه اول تولد انتوبه شد. وی به طور مکرر دچار پنومونی می شد که سرانجام با درمان ریفلاکس وضعیت ریه اش بهبود یافت. به دلیل ناتوانی در بلع، شیر گاواژ می شد ولی به رغم دریافت کالری کافی دچار FTT هم شد. در 5/2 ماهگی با تراکئوستومی وضعیت تنفسی وی بهبود یافت و در 3 ماهگی گاستروستومی شد. در 100 روزگی با حال عمومی خوب مرخص شد. زمان گزارش 10 ماهه و با وزن 9 کیلوگرم بود.
اگرچه بعید است که لارنگومالاسی از بدو تولد علامت دار شود ولی باید همواره آن را به عنوان یک علت احتمالی دیسترس تنفسی از اتاق زایمان مد نظر داشت. گزارش دیسترس تنفسی از بدو تولد به همراه استریدور، ناتوانی در بلع شیر، پنومونی مکرر و FTT در نوزاد بدون بیماری زمینه ای، باید شک پزشک را به وجود همزمان اختلال بلع و لارنگومالاسی برانگیزاند که هر دوی این اختلال ها می تواند همراه ریفلاکس گاسترو ازوفاژ هم باشد. در صورت پاسخ ندادن به درمان طبی و مورد انتظار، نیاز به مداخله جراحی وجود خواهد داشت.