محاسبه و تفسیر برخی شاخص های ریخت زمین ساختی پیرامون گسل ترود، جنوب دامغان

درباره جنبایی نوزمین ساختی منطقه ترود، تنها اطلاعات زمین شناختی موجود، لرزه خیزی منطقه است که گسل لرزه زای ترود، عامل اصلی آن در نظر گرفته می شود. این گسل در بخش بیشتر طول خود در زیر آبرفت ها پنهان است و بنابراین با بررسی ویژگی های ریخت زمین ساختی آن می توان شواهد بیشتری از جنبایی آن و یا جنبایی برخی ساختارهای وابسته به آن به دست آورد. محاسبه سه شاخص ریخت زمین ساختی شامل شاخص طول - گرادیان رودخانه(SL) و نسبت عرض کف دره به ارتفاع دره (Vf) درآبراهه ها و سینوسیته پیشانی کوه های منطقه (Smf) مقادیر بالایی را برای SL (425 تا 1044) و مقادیر پایینی را برای Vf (68/2 تا 34/3) و Smf (05/1 تا 44/1) نشان می دهد و دلالت بر جنبایی منطقه ترود بویژه در دو بخش مرکزی (نزدیک پیشانی کوه ها) و شمال باختری (در نزدیکی خط تقسیم اصلی کوه های ترود) آن دارد و از این رو می توان رده 1 پویایی نوزمین ساختی را برای منطقه در نظر گرفت. جنبایی بخش مرکزی در اثر حرکات گسل ترود و جنبایی بخش شمال باختری به احتمال زیاد در اثر فرازگیری بیشتر منطقه به واسطه سازوکار دست کم یک گسل موازی با گسل ترود است که با فاصله زمانی اندکی، پیشانی کوه های باقی مانده را تشکیل می داده است. توزیع کرنش ناشی از جنبایی منطقه ترود به گونه ای است که پیشرفت دگرریختی را از شمال- شمال باختر به جنوب- جنوب خاور و نیز از باختر به خاور نشان می دهد.