گردشگری روستایی راهکاری سازنده برای توسعه روستایی (نمونه موردی: روستای فهلیان)

روستا ها به منزله فضای حیاتی تعداد بسیاری از انسان ها به ویژه در جوامع درحال توسعه که با انبوهی از مشکلات، محدودیت-ها و کمبود منابع و سرمایه روبه رو هستند، به منظور جوابگویی به تامین نیازها و همچنین ارتقای سطح و کیفیت زندگی، اشتغال و بهبود وضعیت اقتصادی- اجتماعی ساکنان این سکونتگاه ها درگذر زمان نیازمند رشد و توسعه هستند. از آنجا که فقیرترین روستانشینان را افراد بدون زمین کشاورزی یا با زمین کشت اندک، تشکیل می دهند؛ می توان با تنوع بخشی به فعالیت های غیرکشاورزی در این سکونتگاه های انسانی موجبات اشتغالزایی، کاهش فقر و ایجاد رفاه اجتماعی نسبی را در این کانون های کوچک جمعیتی فراهم آورد. ازاین رو، برنامه ریزان برای رسیدن به توسعه پایدار روستاها، تدابیر و راهکارهای گوناگونی اندیشیده اند که در این بین می توان از بسط و توسعه صنعت گردشگری در روستاها به عنوان فعالیتی انسانی- اقتصادی که ضمن ایجاد اشتغال و درآمدزایی در سبب تعامل دوسویه و سازنده روستائیان با دیگر افراد و فرهنگ ها می شود، یاد کرد.
در پژوهش پیش رو تلاش است که ضمن بیان اصول و مفاهیم گردشگری روستایی و ارتباط تنگاتنگ آن با موضوع توسعه روستایی با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و تحلیل ادراکی، به معرفی جذابیت ها و ظرفیت های طبیعی- تاریخی گردشگری در روستای فهلیان از توابع بخش مرکزی شهرستان ممسنی پرداخته شود. در پایان به ارائه راهکارهای گوناگون برای اجرایی شدن طرح-های گردشگری و توسعه این فعالیت در این روستای مورد نظر برای زمینه سازی به منظور توسعه همه جانبه فهلیان اقدام شده است.