بررسی ویژگی های رسوب شناختی و آلودگی رسوبات سطحی بنادر سیریک و جاسک به آرسنیک و جیوه

ورود فلزات سنگین از قبیل آرسنیک و جیوه به زنجیره غذایی از جمله مهمترین مشکلات زیست محیطی است. حمل و نقل بخش عمده نفت صادره به اروپای غربی و ژاپن از طریق تنگه هرمز سبب شده است که این تنگه نقشی استراتژیک در اقتصاد جهانی ایفا نماید. در تحقیق حاضر برخی از ویژگی های رسوب شناختی و درجه آلودگی رسوبات سطحی بنادر سیریک و جاسک واقع در شرق تنگه هرمز به آرسنیک و جیوه مورد بررسی قرار گرفته است. از رسوبات سطحی 16 ایستگاه در اعماق 5 و 10 متری آب در سیریک و جاسک در دی ماه 1386 نمونه برداری گردیده است. بررسی خصوصیات رسوب شناختی نشان داد که رسوبات مورد مطالعه، دانه ریز و عمدتا در حد رس هستند. میانگین مقدار ماده آلی و کربنات کلسیم موجود در نمونه ها به ترتیب 25/8 و 17/13 درصد می باشد. همچنین pH این نمونه ها در محدوده بین 6/8 تا 2/9 متغیر است. نتایج آنالیز رسوب با استفاده از روش ICP-MS نشان داد که میانگین غلظت آرسنیک و جیوه در بندر سیریک به ترتیب ppm 28/5 و ppm 027/0 و در بندر جاسک به ترتیب ppm 52/4 و ppm 038/0 می باشد. میانگین فاکتور غنی شدگی آرسنیک و جیوه در سیریک به ترتیب 77/16 و 93/1 و در جاسک به ترتیب 36/11 و 14/2 محاسبه شده است. این امرنشان دهنده غنی شدگی شدید و اندک این عناصر و نیز منشا غیر پوسته ای (فاضلاب های کشاورزی، صنعتی و آلودگی های نفتی) آن ها در رسوبات منطقه می باشد. با توجه به وجود زمین های کشاورزی بیشتر در منطقه سیریک و نزدیکی بیشتر ایستگاه های منطقه جاسک به محل وقوع حادثه نفتی خرداد ماه 1384، میانگین فاکتور آلودگی آرسنیک در سیریک (4/0) از میانگین فاکتورآلودگی آرسنیک در جاسک (34/0) بیشتر است. بررسی درجه آلودگی ایستگاه ها در سیریک و جاسک (به ترتیب 46/0 و 43/0) حاکی از آلودگی بیشتر ایستگاه های سیریک به عناصر آرسنیک و جیوه است.