ارزیابی فنی سه نوع بذرکار نیوماتیکی و مکانیکی چغندرقند رایج در منطقه خراسان

این آزمایش به منظور ارزیابی بذرکارهای رایج در کشت چغندر قند در منطقه جوین با استفاده از طرح کرت های خرد شده نواری در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. نوع بذرکار در سه نوع شامل a1: بذرکار نیوماتیکی تراشکده، a2: بذرکار نیوماتیکی رائو، a3: بذرکار مکانیکی آکورد و سرعت پیشروی در دو سطح شامل: b1: سرعت 4 کیلومتر در ساعت، b2: سرعت 6 کیلومتر در ساعت بودند. متغیرهای مورد اندازه گیری در این طرح عبارت بودند از: عملکرد چغندر قند، درصد قند، درصد سبز شدن بذور، میزان صدمات مکانیکی وارده به بذور، ضریب یکنواختی توزیع ریزش بذر حول فاصله تنظیمی و حول میانگین. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل نشان می دهد که فاکتور نوع بذرکار بر عملکرد تاثیر معنی دار در سطح احتمال 5% داشته است ولی سرعت پیشروی و اثر متقابل نوع بذرکار و سرعت بر عملکرد اختلاف معنی داری بوجود نیاورده است. بذرکار رائو با سرعت 4 کیلومتر در ساعت بیشترین مقدار عملکرد (67/96 تن در هکتار) را دارا بود. همچنین نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل بیانگر آن است که نوع بذرکار و سرعت پیشروی آن بر درصد سبزشدن بذور اثر معنی دار در سطح احتمال 1% داشته ولی اثرات متقابل آنها معنی دار نبود. بذرکار نیوماتیکی تراشکده با سرعت پیشروی 4 کیلومتر در ساعت بیشترین مقدار درصد سبز (67/77 درصد) را بخود اختصاص داده است. همچنین ضریب یکنواختی ریزش بذر برای بذرکارها در سرعت های مختلف محاسبه گردید که بذر کار نیوماتیکی تراشکده در سرعت 4 کیلومتر بالاترین ضریب یکنواختی حول فاصله تنظیمی (89/56 درصد) و حول میانگین فاصله ها (62/58 درصد) را دارا بود. در نهایت با توجه به نتایج و شرایط آزمایش در منطقه بذرکارهای نیوماتیکی عملکرد بهتری نسبت به بذرکار مکانیکی داشته و در بین بذرکارهای نیوماتیکی بذر کار تراشکده نسبت به سایر بذرکارها برتری داشت.