اثر مؤلفه قائم زلزله بر رفتار ساختمان های فولادی دارای جداگر الاستومریک (یاداشت فنی)

هدف از این مقاله بررسی اثر مولفه قائم زلزله بر رفتار سازه های فولادی جداسازی شده می باشد؛ لذا یک سازه 4 طبقه با خروج از مرکزیت های مختلف و 3 رکورد زلزله و 3 نوع جداگر الاستومریک با زمان تناوب و میرائی های متفاوت تحت تحریک 3 مؤلفه ای زلزله بررسی گردیده که در مقایسه با کارهای پیشین، بررسی نیرویی اعضا و همچنین پارامترهای مؤثر طراحی چون بلندشدگی محلی جداگرها ارزیابی گردیده است. نتایج، نشان دهنده تاثیر چشم گیر مؤلفه قائم زلزله بر روی نیروی محوری (در حدود 2 برابر) و بلند شدگی محلی ستون ها می باشد؛ به علاوه نسبت حداکثر مولفه قائم زلزله به حداکثر مولفه افقی نیز به عنوان پارامتری مؤثر استخراج گردیده است. همچنین نتایج، نشان دهنده ضعف آیین نامه های معتبر دنیا نظیر IBC، NEHRP و... می باشد که بر خلاف سازه های متعارف اثر مؤلفه قائم زلزله بر سازه های جداسازی شده را نادیده گرفته اند؛ چراکه در محاسبه بار محوری ستون تا 5/2 برابر در زلزله های دارای مولفه قائم به افقی بزرگ و در حدود %5 در زلزله های متوسط خطا ایجاد می نماید.