مقایسه گالیله با پاکی متری اولتراسوند و ارب اسکن II در اندازه گیری ضخامت مرکز قرنیه در داوطلبان جراحی رفرکتیو

مقایسه دستگاه گالیله با ارب اسکن II و پاکی متری اولتراسوند در بررسی ضخامت قرنیه در چشم های داوطلبان جراحی رفرکتیو.
روش پژوهش: این مطالعه بر روی 92 داوطلب جراحی رفرکتیو که تنها مشکل چشمی آنان عیب انکساری بود؛ انجام شد. ضخامت مرکزی قرنیه توسط دستگاه های گالیله، ارب اسکن II و پاکی متری اولتراسوند اندازه گیری شد. با در نظر گرفتن پاکی متری اولتراسوند به عنوان استاندارد طلایی، یافته های دو دستگاه دیگر با آن مقایسه شدند.
ضخامت مرکز قرنیه توسط پاکی متری اولتراسوند، ارب اسکن II و گالیله به ترتیب 4/33±4/544، 9/37±7/546 و 6/29±8/555 میکرون اندازه گیری شد. میانگین تفاوت بین پاکی متری اولتراسوند با ارب اسکن II (با ضریب تصحیح 96/0) و گالیله، به ترتیب 3/2 و 2/10 میکرون بود. به رغم اختلاف موجود بین گالیله و پاکی متری اولتراسوند، همبستگی بین یافته های پاکی متری گالیله و اولتراسوند بهتر از هم بستگی بین پاکی متری ارب اسکن II و اولتراسوند بود (ضریب هم بستگی 947/0 در برابر 817/0). با در نظر گرفتن ضریب تصحیح 98/0 برای سیستم گالیله، داده های دو دستگاه (گالیله و اولتراسوند) همسان تر شدند.
در نظر گرفتن ضریب تصحیح 98/0 برای تبدیل خوانده های ضخامت مرکز قرنیه توسط دستگاه گالیله، یک روش مناسب برای رسیدن به مقدار معادل پاکی متری اولتراسوند است. البته قطعی کردن این مقدار، به عنوان ضریب تصحیح گالیله، نیازمند انجام مطالعات وسیع تر جهت تایید یافته مطالعه حاضر با در نظر گرفتن ضخامت های متفاوت قرنیه می باشد.