ارزیابی آگاهی و کارکرد دندانپزشکان نسبت به پیشگیری پس از رویارویی با ویروس HIV

بیان مساله: عوامل بیماری زا که از راه خون منتقل می شوند، یک مشکل شغلی خطرناک در میان کارکنان بهداشتی درمانی است و این مساله باید به عنوان یک فوریت پزشکی به شمار رود تا با توجه به اهمیت موضوع اقدام لازم در زمان مناسب انجام گیرد و خطر انتقال کاهش یابد.
هدف از این پژوهش، بررسی سطح آگاهی و کارکرد دندانپزشکان نسبت به پیشگیری پس از رویارویی با ویروس HIV بود.
مواد و بررسی یاد شده به روش تحلیلی- مقطعی و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. جمعیت مورد بررسی 140 تن از دندانپزشکان شهر کرمان بودند، که از راه نمونه گیری به روش آسان بررسی گردیدند. داده های به دست آمده از این پژوهش، آزمون های آماری کروسکال والیس، مان ویتنی، ایکس دو (X2) و ضریب همبستگی اسپیرمن (Spearman) با استفاده از نرم افزار 5/13SPSS واکاوی شدند.
در این پژوهش، 103 پرسشنامه ی کامل شده از سوی دندانپزشکان بررسی گردیدند. میانگین نمره ی آگاهی در دندانپزشکان مورد بررسی از شش امتیاز 2/1± 32/2 بود. همچنین، کمترین نمره در افراد مورد بررسی 1 و بیشترین نمره 5 به دست آمد. این پژوهش نشان داد، که نمره ی کل آگاهی با متغیرهای سن، جنس، میزان تحصیلات، پیشینه ی کار و تجربه داشتن یا نداشتن آسیب های ناشی از سوزن رابطه ی معنادار ندارد (05/0 p <). 2/90 درصد (93 نفر) دندانپزشکان آموزش های لازم در مورد پیشگیری از انتقال بیماری را به دستیار خود داده بودند و 58 درصد (59 نفر) دندانپزشکان حاضر به انجام درمان دندانپزشکی برای بیمار HIV مثبت بودند.
نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد، که سطح آگاهی دندانپزشکان در رابطه با پیشگیری پس از رویارویی با ویروس HIV پایین است. و به نظر می رسد، که به بهبود سطح آگاهی ها در این زمینه نیاز باشد.