ویژگی های زبانی کودکان آسیب دیده ی شنوائی

آسیب شنوایی ابعاد محتلف زبانی را تحت تاثیر قرار می دهد. البته این موضوع به شدت آسیب، سن شروع آسیب و وجود یا عدم وجود مشکلات همراه آسیب بستگی دارد.در مرحله پیش زبانی مهارت های مربوطه خیره شدن به اشیاء، اشاره کردن، صداسازی و توجه مشترک کودک و والدین به اشیاء و وقایع در کودکان دارای آسیب شنوایی در مقایسه با همسالان عادی آنها با تاخیر آغاز می شود و سرعت انتقال از این مرحله نیز کمتر بوده و این کودکان دوره طولانی تری از ارتباط غیرکلامی را قبل از شروع تک کلمات نشان می دهند. در مرحله بعدی نیز توانایی های زبانی و ارتباطی این کودکان تفاوت هایی با کودکان دارای شنوایی طبیعی دارند. کاهش گنجینه ی واژگان با کاهش طول جملات، استفاده بیش از حد از الگوهای کلیشه ای، به هم ریختن نظم و توالی معمول جملات، فقدان دانش مربوط به مولفه های ارتباطی از ویژگی های مشترک زبانی این کودکان است. کودکان با افت شنوایی احتیاج به توان بخشی شنیداری دارند تا بتوانند بر مشکلات مربوطه فایق آیند البته دانش کافی اطرافیان نیز در این زمینه بسیار موثر است. در این مقاله آسیب شنوایی از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفته و مشکلات مربوطه و راه حل های آن مطرح می گردد.