مبانی مشروعیت در اندیشه سیاسی غرب و اسلام

از جمله دغدغه هایی که پیوسته ذهن سیاستمدران را به خود مشغول داشته، مسئله مشروعیت حکومت ها است. ازاین رو، همواره در پی تامین پاسخی برای این پرسش است که: چرا باید از حکومت ها اطاعت کرد و حکومت این حق را از کجا به دست آورده است؟ برای پاسخ به این پرسش، نویسنده ابتدا دیدگاه های دانشمندان غربی و سپس نظرات علمای اسلامی اعم از اهل سنت و تشیع را درباره مبانی مشروعیت شرح می دهد، سپس نتیجه می گیرد: 1. همه پاسخ های دانشمندان غربی به مسئله مشروعیت، در واقع پاسخی است به مسئله توجیه سلطه و اقتدار موجود. ازاین رو، از پاسخ به این سوال که: «به چه دلیلی همه شهروندان (موافقان و مخالفان) باید دستورهای حکومت را رعایت کنند»، ناتوانند؛ 2. مشروعیت به معنای مقبولیت، قرارداد اجتماعی، توسعه، قانونی بودن، رضایت عمومی و اراده عمومی نیست، بلکه به معنای حقانیت است؛ 3. حکومتی مشروع است که هدف ها و ارزش های اخلاقی را دنبال کند و حاکمیتش در طول حاکمیت خداوند باشد؛ 4. بنیان مشروعیت حکومت در اندیشه دینی با مشروعیت در اندیشه غیردینی متفاوت است، به گونه ای که اندیشه غیردینی بیشتر به مقبولیت عمومی توجه دارد.
در نهایت نویسنده پس از بررسی مبانی مشروعیت در اندیشه سیاسی غرب و اسلام، به این نتیجه می رسد که حکومت مردم سالاری دینی پیشنهادی امام خمینی، جمع میان مقبولیت و حقانیت است.