تغییر مکان غیرالاستیک قابهای خمشی فولادی با استفاده از تحلیل دینامیکی غیر خطی

طراحی سازه ها اغلب بر اساس مقاومتی پائین تر از مقاومت مورد نیاز الاستیک انجام می گیرد ولی ارزیابی رفتار لرزه ای سازه ها در برابر زلزله های شدید نشان می دهد که سازه ها به علت رفتار غیر خطی مصالح مصرفی عضوها و امکان تغییرشکل های سیستم می توانند در برابر زلزله های شدید مقاومت نمایند. واضح است که چنین سازه هایی با تحمل کردن تغییر مکان های زیاد غیر خطی، انرژی تحمیل شده از زلزله را جذب و سپس مستهلک می نمایند. یکی از پارامترهای مهم در طراحی ساختمان ها جلوگیری از برخورد آن ها به یکدیگر می باشد. در این مقاله نسبت تغییر مکان غیر الاستیک به تغییر مکان الاستیک حد نیروهای طراحی برای سازه های مورد مطالعه محاسبه شده و با مقدار پیشنهادی استاندارد 2800 مقایسه خواهد شد. نتایج نشان می دهد که مقدار پیشنهادی در آیین نامه زلزله برای ساختمان های بلند فولادی مناسب و برای سازه های کوتاه نیاز به بازنگری دارد.