اثر محافظت نورونی استروئیدهای جنسی زنانه بعد از جراحت تروماتیک مغزی در موش صحرایی: نقش سیتوکین های التهابی

مطالعات قبلی نشان دادند که استروژن و پروژسترون خیز مغزی بعد از ضربه مغزی را کاهش می دهند، هدف مطالعه حاضر، تعیین می کند آیا هورمون های تخمدانی اثر ضد خیزی خود را از طریق تغییر در میزان سیتوکین های پیش التهابی اعمال می کنند.
در این مطالعه مداخله ای - تجربی از 98 موش صحرایی ماده فاقد تخمدان (به جز دو گروه اول) تحت گروه های کنترل، شم، حلال، مقدار کم استروژن (E1)، مقدار زیاد استروژن (E2)، مقدار کم پروژسترون (P1) و مقدار زیاد پروژسترون (P2) استفاده شد. حلال و استروئیدها نیم ساعت بعد از ضربه مغزی متوسط و منتشر ایجاد شده به روش مارمارو، به طریق داخل صفاقی تزریق شدند. سیتوکین های پیش التهابی و غلظت هورمون های تخمدانی در مغز، 6 ساعت بعد از ضربه مغزی به وسیله ELISA اندازه گیری شدند.
میزان IL-1 b، توسط E2 و P1 به ترتیب به میزان 8/52% و 2/79% افزایش معنی دار پیدا کرد. P2، مقادیر IL-6 و TNF- a را به ترتیب به میزان 9/45% و 72% کاهش معنی دار داد. توسط E1، TGF- b به میزان 37/3 برابر افزایش معنی دار پیدا کرد. غلظت بتا-استرادیول در E2 به میزان 58/4 برابر و غلظت پروژسترون در P2 به میزان 56/1 برابر افزایش معنی دار نشان داد.
این نتایج پیشنهاد می کنند که احتمالا هورمون های تخمدانی از طریق افزایش IL-1 b و TGF- b و کاهش IL-6 و TNF- a اثر ضدخیزی را در ضربه مغزی اعمال می کنند.