بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های پلاک زیرلثه ای

عفونتهای باکتریائی منجر به بروز پاتوژن های مقاوم انسانی می شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان مقاومت باکتری های Aa، Pg، Ec، Fn به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین و تتراسیکلین در نمونه های پلاک زیر لثه ای بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن می باشد.
تحقیق با طراحی تجربی آزمایشگاهی روی 2 نمونه پلاک زیر لثه ای از20 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن در محیط تایوگلیکولات به آزمایشگاه ارسال گردید. نمونه ها بر روی محیط های بلادآگار و شکلات آگار کشت و در اتمسفر 5% CO2 قرار داده شدند و چهارگونه باکتری مورد نظر جدا شدند. تست حساسیت دارویی با استفاده از نوارهای Etest بر روی باکتری های مذکور در محیط مولربلاد آگار انجام شد و با آمار توصیفی ارائه گردید.
از40 نمونه مورد مطالعه 19 (47.5 درصد) نمونه حاوی Aa، 8 (20 درصد)نمونه حاوی Pg، 10 (25 درصد)نمونه حاوی Fn و 3 (7.5 درصد)نمونه حاوی Ec بودند. تمام باکتری های مذکور نسبت به هر دو آنتی بیوتیک تتراسیکلین و آموکسی سیلین حساس بودند.
نشان داد که آموکسی سیلین و تتراسیکلین بر روی پاتوژنهای پریودنتال موثرند و به نظر می رسد این داروها می توانند در درمان پریودنتیت استفاده شوند.