تاثیر تمرینات منتخب هوازی بر توان هوازی و برخی از عوامل فیزیولوژیکی خون مردان میان سال دیابتی نوع 2

دیابت شیرین به گروهی ناهمگون از بیماری های متابولیک اطلاق می شوند که با هیپر گلیسمی مزمن و اختلال در متابولیسم کربوهیدرات، چربی و پروتئین همراه است. این بیماری از اختلال در ترشح انسولین، عملکرد انسولین یا هر دوی این ها ناشی می شود و با عوارض دراز مدت چشمی، کلیوی، عصبی و عروق خونی مشخص می شود.
هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر 8 هفته فعالیت هوازی منتخب بر روی پلاکت، توان هوازی، نسبت تریگلیسرید به LDL و تری گلیسرید به HDL و فیبرینوژن بیماران دیابتی نوع دوم مرد ساکن شهرستان طبس می باشد.
نوع تحقیق،کاربردی و روش تحقیق، نیمه تجربی است. از میان 1500 نفر مرد دیابتی نوع دوم، تعداد 20 نفر با دامنه ی سنی بین 55- 40 سال و میزان قند خون بین 120- 250 دسی ظیتر و میانگین قد 165 الی175 و میانگین وزن 75 الی 85 با شاخص توده بدنی کمتر از 25، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. فعالیت هوازی منتخب شامل، تست 12 دقیقهای کوپر روی دوچرخه کارسنج و تردمیل بود. قبل از شروع تمرینات بعد از 12 ساعت ناشتا از آزمودنی های دو گروه مقدار 10 میلی لیتر خون از ورید بازویی گرفته شد. خون گیری نوبت دوم پس از8 هفته فعالیت هوازی، همانند مرحله ی اول گرفته شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی جفتی استفاده شد. سطح معنی داری در این پژوهش (05/0P<). می باشد و از روش کولموگروف برای بررسی نرمال بودن داده ها استفاده شد.
تمرینات هوازی منتخب بر میزان پلاکت (409/0P<). بیماران دیابتی نوع دوم و فیبرینوژن(985/0P<). آنها تاثیر معنی دار نداشت. هم چنین این تمرینات بر میزان نسبت تری گلیسرید به LDL (900/0P<). آزمودنی ها نیز تاثیر معنی دار نشان نداد. اما این تمرینات توانست بر میزان توان هوازی (000/0P<). بر نسبت تریگلیسرید به HDL (000/0P<). بیماران دیابتی نوع دوم تاثیر معنی دار داشته باشد.
تمرینات بدنی با شدت 60 درصد تا 80 درصد HRR، تاثیرات مطلوبی بر برخی عوامل خونی افراد دیابتی نوع دوم دارد. بنابراین به متخصصان دیابت توصیه می شود که از ورزش به عنوان درمان مکمل در کنار درمان های دارویی استفاده کنند.