تحول ساختاری در منطق نگاری ابن سینا و تاثیر تاریخی آن در دوره اسلامی

ابن سینا آثار فراوانی در منطق دارد. بررسی مقایسه ای این آثار، دو گونه تحول در اندیشه منطقی او را نشان می دهد: تحول در مسئله آفرینی، مفهوم سازی، نظریه پردازی و تحول در ساختار منطق نگاری. بررسی گونه اخیر، مسئله تحقیق حاضر است. ابن سینا توانست مجموعه منطقیات به میراث رسیده از یونانیان را از رساله های کنار هم نهاده شده به صورت نظام معرفتی منسجم و با ترتیب منطقی، سامان دهد. این تحول ساختاری به تدریج و با جهت گیری اصلاحی و تکمیلی از شفا تا اشارات و درطول نگارش بالغ بر پانزده رساله صورت گرفته است. منطق نگاران دوره اسلامی پس از ابن سینا، یکی از آثار وی به ویژه شفا و اشارات را الگوی تدوین آثار منطقی خود کرده اند. در این میان اشارات سر آغاز مکتب جدید منطقی شده است. در بررسی تحول ساختاری در آثار منطقی ابن سینا، مباحثی چون الفاظ، مقولات، تعریف، مواد اقیسه و عکس بررسی می شود. این تحقیق زمینه ای برای فرضیه سازی در ترتیب تاریخی آثار ابن سینا فراهم می آورد.