تغذیه بیماران مبتلا به صرع

تغذیه در بیماران صرعی یکی از مسایل بحث انگیز بوده و هست. در زمان های کهن به علت نبودن داروها، تغذیه در درمان اغلب بیماری ها نقش اساسی داشت و به تدریج که داروها شناخته و ساخته شد از نقش غذا کم کم کاسته شد. در بیماری های بدون درمان و یا سخت درمان هنوز غذا نقش دارد. البته بیماری های خاصی شناخته شده که رژیم درمانی علی رغم استفاده از دارو به عنوان قسمتی مهم از درمان به کار می رود مثل بیماری قند و فشار خون بالا. یکی از بیماری هایی که درمان طولانی مدت دارد و گاهی هم به طور کامل کنترل نمی شود، صرع است. صرع در جامعه زیاد دیده می شود تا میزان 5/0 تا 1% افراد صرع فعال دارند که نیازمند استفاده از داروی ضدصرعی هستند.
این واقعیت غیرقابل انکار است که برخی بیماران صرعی با استفاده از یک نوع خاص غذا ممکن است حملات صرعی آنها افزایش و یا تشدید یابد. چگونگی این اثر کاملا روشن نیست. شاید بستگی به علل و عوامل مختلف ایجادکننده صرع داشته باشد. علل و عوامل هر چه باشد اختلال فعالیت کانال های یونی غشاء سلول های عصبی در مکانیسم صرع به طور جدی مطرح است و در برخی انواع صرع شناخته شده است. داروهای ضدصرعی که موفقیت بسیار خوبی در اغلب بیماران صرعی داشته و توانسته است یک زندگی طبیعی و یا نزدیک به طبیعی را برای بیماران به ارمغان بیاورند، اغلب از طریق همین کانال های یونی اثر می کنند.