اصول درمانی در صرع کودکان

صرع یکی از بیماری های شایع نورولوژی بوده که حدود 60% موارد آن در دوره کودکی اتفاق می افتد و حادثه ای وحشتناک و ترسناک برای والدین و حتی کادر درمانی و از مشکلات مهم بهداشتی جامعه است. شیوع آن نیم الی 1 درصد است که با اشکال مختلف و علل متفاوت اتفاق می افتد. گرچه اکثرا تشنجات زمانی کوتاه و گذرا دارند ولی مواردی از آن طولانی شده که به آنها استاتوس اپی لپتیکوس گفته می شود که برای فعالیت مغز مشکل ساز می شود. گرچه حملات گذرا و کوتاه مدت هم خود می تواند باعث تحریک مغز و بروز تشنج شود و کنترل سریع حملات و جلوگیری از تکرار آنها با رعایت اصول و موازین مربوطه از وظایف کادر درمانی است، البته بروز تشنج در جوامع مختلف متفاوت و در بعضی از نقاط 5 تا 15% گزارش شده که اکثر موارد را تب و تشنج تشکیل می دهد، ولی تشنج های تکرارشونده که به آنها صرع اتلاق می شود خود یکی از مشکلات نورولوژیک است. در درمان تشنج بیماران مصروع با داروهای مختلف، رعایت اصول و موازین زیر در رسیدن به نتیجه بهتر و کنترل مناسب و تداوم درمان موفقیت آمیز، کمک کننده و مقرون به صرفه خواهد بود.
1. هدف درمان کنترل تشنجات، به صورتی است که بیمار بتواند به زندگی عادی و فعالیت روزمره خود ادامه دهد.