اثر سینووکس بر روی علایم بالینی بیماران مولتیپل اسکلروزیس عودکننده-بهبودیابنده

مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن التهابی سیستم عصبی مرکزی همراه با دمیلینیزاسیون در مغز و نخاع است. میزان ناتوانی توسط معیار Expanded Disability Scale Score (EDSS)سنجیده می شود. از درمان های این بیماری اینترفرون 1aβ می باشد که از عود علایم بیماری و پیشرفت EDSS بیماران جلوگیری می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر داروی سینووکس در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عودکننده-بهبودیابنده است.
این مطالعه کارآزمایی بالینی طی آبان 86 تا آبان 87 بر روی 121 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده-بهبودیابنده عضو انجمن مالتیپل اسکلروزیس خوزستان انجام شد. 41 بیمار در گروه آزمون تحت درمان با سینووکس (اینترفرون 1aβ) قرار گرفتند. 40 بیمار در گروه شاهد یک تحت درمان با آونکس و 40 بیمار در گروه شاهد دو، درمانی دریافت نکردند.گروه ها پس از یک سال از نظر پیشرفت ناتوانی یا عود مقایسه شدند.
در پایان مطالعه هیچ تغییر محسوسی بین EDSS بیماران در ابتدای مطالعه (08/1±95/1) و EDSSبیماران بعد از یک سال (36/1± 97/1) (05/0< (pوجود نداشت. اما میزان عود بعد از یک سال درمان با سینووکس به میزان محسوسی کاهش یافت (001/0p<). EDSSدر گروه آونکس افزایش زیادی نداشت (05/0(p. میزان عود یک ساله در هر دو گروه کاهش یافت اما این کاهش در گروه آونکس معنی دار بود (005/0>(p. در مطالعه ما سینووکس اثر مشابه آونکس بر روی کاهش عود و پیشرفت EDSSدر بیماران مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده- بهبودیابنده داشت (005/0>p).
سینووکس داروی موثری در کاهش میزان عود و پیشرفت EDSS در بیماران با مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده- بهبودیابنده است