ارتباط بی تمرینی با از دست رفتن دستاوردهای تمرین و خطر بروز بیماری های قلبی- عروقی

بررسی ها نشان می دهد فعالیت های منظم ورزشی نقش مهمی در بهبود دستگاه قلبی- عروقی داشته و با ترک ورزش و بی تحرکی دستاوردهای مفید تمرین از بین می رود و بدن در معرض خطر بیماری های قلبی- عروقی قرار می گیرد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر یک دوره کوتاه مدت بی تمرینی بر نشانگرهای قلبی- عروقی در موش های صحرایی ویستار بود.
در این مطالعه تجربی 42 سر موش نر 3 ماهه نژاد ویستار به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (24سر) و شاهد (18سر) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه اجرا شد، سپس 6 سر موش از گروه آزمون، 4 هفته بی تمرینی را تجربه کردند. خونگیری در مراحل مختلف با 14 ساعت ناشتایی انجام و برای اندازه گیری مقادیر شاخص التهابی مولکول چسبان سلولی از کیت الایزا شرکت R&D و مقادیر کلسترول (TC)، تری گلیسیرید (TG)، HDL-C و LDL-C پلاسمایی از کیت های شرکت پارس آزمون استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، اندازه گیری-های مکرر و تعقیبی LSD و t مستقل تحلیل شدند. در همه آزمون ها مقدار خطا در سطح 05/0>p محاسبه شد.
36 جلسه تمرین هوازی تغییرات معنی داری در همه متغیرهای پژوهش ایجاد کرد و پس از 4 هفته بی تمرینی این مقادیر به سطوح پایه تغییر یافت، که معنی دار نبوده اند. اما در مقایسه گروه تمرینی و بی تمرینی در انتهای پژوهش این تغییرات شامل: شاخص التهابی مولکول چسبان سلولی (006/0=p)، TC (004/0=p)، TG(005/0=p)، LDL-C(037/0=p) و HDL-C(037/0=p) معنی دار بود.
یافته ها بیانگر این است که دستاوردهای مفید ناشی از تمرین، با بی تمرینی از بین می رود و بدن در معرض خطر بیماری های قلبی- عروقی و آترواسکلروز قرار می گیرد.