مقایسه اثر ترکیب کلونیدین و پتیدین با بوپیواکایین در بیحسی اسپاینال

مصرف توام پتیدین و کلونیدین با دوزهای کمتر در بیحسی اسپاینال، با هدف بلوک سینرژیستیک مسیرهای انتقال درد در نخاع و کاهش عوارض وابسته به دوز هر یک از داروهای فوق، موضوعی است که در این مطالعه مورد پژوهش قرار گرفته و با بوپیواکایین مقایسه شده است.
مطالعه حاضر یک مطالعه بالینی تصادفی دوسوکور است که بر روی 50 نفر از بیمارانی که در کلاس 1 یا 2 وضعیت جسمی انجمن بیهوشی آمریکا قرار داشتند و جهت اعمال جراحی روی اندام تحتانی مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران به صورت کاملا تصادفی در دو گروه 25 نفری بی حسی اسپاینال با ترکیب کلونیدین و پتیدین و بی حسی اسپاینال با بوپیواکایین قرار گرفتند.
زمان رسیدن به بیحسی در سطح T10 در گروه کلونیدین– پتیدین (6/1±9/5 دقیقه) به شکل معنی داری کمتر از گروه بوپیواکایین (3/2±3/9 دقیقه) بود (001/0p<). زمان رسیدن به بلوک کامل حرکتی در گروه کلونیدین-پتیدین (7/5±8/38 دقیقه)، به شکل معنی داری بیشتر از گروه بوپیواکایین (7/4±6/19دقیقه) بود (001/0p<). زمان درخواست اولین مسکن در گروه کلونیدین-پتیدین (2±6/11 ساعت) که به شکل معنی داری بیشتر از گروه بوپیواکایین (8/0±6 ساعت) بود (001/0p<). متوسط افت فشار خون سیستولیک در گروه کلونیدین-پتیدین (4/2±5/22) به شکل معنی داری بیشتر از گروه بوپیواکایین (3/4±11) بود (001/0p<).
استفاده از بوپیواکایین در جراحی روی اندام تحتانی و لگن توصیه می شود ولی در بیمارانی که باید از افزایش فشار خون یا ضربان قلب در آن-ها پرهیز شده و عمل آن ها کمتر از دو ساعت طول می کشد، استفاده از ترکیب کلونیدین–پتیدین توصیه می شود.