رابطه استفاده از رسانه های جمعی با سرمایه اجتماعی سرپرستان خانوار در شهرخورموج

طرح مسئله: امروزه یکی از مسائلی که در تداوم و ایجاد روابط پایدار اجتماعی در جامعه نقش موثری ایفا می کند، سرمایه اجتماعی است. هدف اصلی این مقاله، سنجش نقش رسانه های جمعی در افزایش سرمایه اجتماعی در میان سرپرستان خانوار شهر خورموج می باشد. چارچوب نظری برگرفته از نظریه پردازان سرمایه اجتماعی و به طور خاص بوردیو است. سرمایه اجتماعی با چهار شاخص اعتماد و قابلیت اعتماد، نوع هنجارها، عضویت در شبکه های اجتماعی و آگاهی و توجه به امور عمومی، سیاسی و اجتماعی عملیاتی شده و رسانه های جمعی در قالب رسانه های چاپی و رسانه های الکترونیکی در نظر گرفته شده است.
این مقاله با روش پیمایشی و ابزار پرسش نامه، مصاحبه حضوری از 400 نفر از سرپرستان خانوار شهر خورموج که از جدول نمونه گیری لین و به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند اطلاعات گردآوری شد؛ برای به دست آوردن روایی و پایایی ابزار تحقیق از روایی صوری و آلفای کرونباخ استفاده شد. برای بررسی فرضیات از آزمون همبستگی و مقایسه میانگین ها و برای بررسی مدل تحقیق نیز از رگرسیون استفاده به عمل آمد.
نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که متغیر سرمایه اجتماعی در دو بعد رسانه های چاپی و الکترونیکی با چهار بعد سرمایه اجتماعی(اعتماد و قابلیت اعتماد، نوع هنجارها، عضویت در شبکه های اجتماعی و آگاهی و توجه به امور عمومی، سیاسی و اجتماعی) ارتباط معناداری دارد.
البته در رگرسیون بین دو متغیر عضویت در شبکه ها و آگاهی اجتماعی به عنوان سرمایه اجتماعی دارای ارتباط معناداری نمی باشد ولی با سایر ابعاد معنادار است.