بررسی نگرش پرستاران به عوامل بازدارنده شرکت در آموزش مداوم پرستاری

کسب دانش و مهارت جدید برای پرستاران ضروری است. آموزش مداوم دانش، نگرش وعملکرد پرستاران را ارتقاء داده و نقش مهمی در ارتقاء کیفیت مراقبت دارد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل بازدارنده شرکت در آموزش مداوم پرستاری در دو بیمارستان تامین اجتماعی البرز کرج و بیمارستان تامین اجتماعی شهریار در سال 1388 بود. تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی بود که از روش نمونه گیری سرشماری استفاده گردید و 132 پرستار از دو بیمارستان تامین اجتماعی البرز کرج و شهریار در این مطالعه شرکت نمودند. ابزار های استفاده شده شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه عمومی عوامل بازدارنده شرکت در آموزش مداوم بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی و آنالیز واریانس یکطرفه تحلیل گردید.
یافته ها نشان دادند بیشترین میانگین مربوط به عوامل بازدارنده شرکت در آموزش مداوم مربوط به مسائل کاری (20/1±94/2)، محدودیت زمانی (10/1±48/2)،کمبود تسهیلات (99/0±30/2)،مرتبط نبودن دوره (84/0±05/2) بود. نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد مسائل محل کار، محدودیت زمانی و کمبود تسهیلات و مرتبط نبودن دوره ها مهمترین موانع شرکت در آموزش مداوم هستند و کاهش فاکتورهای بازدارنده ممکن است سبب افزایش شرکت در برنامه های آموزش مداوم پرستاری شود.