ارتباط ویژگی های شخصیتی با شدت علائم افسردگی در سالمندان زن فعال و غیر فعال شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط ویژگی های شخصیتی با افسردگی در سالمندان زن فعال و غیر فعال شهر تهران بود.
مطالعه حاضر توصیفی – همبستگی است. بدین منظور، 188 سالمند زن (94 سالمند فعال و 94 سالمند غیر فعال) شهر تهران با دامنه سنی 63-82 سال به روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خصوصیات فردی، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار و از آمار استنباطی نظیر آزمون t مستقل، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش ورود استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که بین نمرات ویژگی های شخصیتی و افسردگی سالمندان زن فعال با سالمندان زن غیر فعال تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0/05). همچنین بین نمره افسردگی با نمرات نوروتیسم، برون گرایی، مقبولیت اجتماعی و وظیفه شناسی در سالمندان زن فعال و بین نمره افسردگی با نمرات مقبولیت اجتماعی و وظیفه شناسی در سالمندان زن غیر فعال همبستگی معنی داری وجود دارد (P<0/05). نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد که متغیر مقبولیت اجتماعی و برون گرایی در زنان سالمند فعال و متغیر وظیفه شناسی در زنان سالمند غیر فعال دارای رابطه خطی با متغیر معیار (افسردگی) بوده و می تواند تغییرات مربوط به آن را پیش بینی نماید.
بر اساس نتایج تحقیق حاضر، فعالیت بدنی و ورزش می تواند به تقویت ویژگی های شخصیتی مثبت نظیر برون گرایی، مقبولیت اجتماعی و کاهش افسردگی در سالمندان کمک کند.