بررسی ارتباط بین فرهنگ سازمانی و رضایت شغلی کارکنان دانشگاه شهید چمران اهواز (83-1381)

هدف این پژوهش، مطالعه در زمینه ی ارتباط بین فرهنگ سازمانی (فاصله ی قدرت، فردگرائی، اجتناب از عدم اطمینان و مردسالاری) و رضایت شغلی (کار، سرپرستی، همکار، ارتقاء و پرداخت) کارکنان شاغل در سال تحصیلی 83-1381 دانشگاه شهید چمران اهواز است. پژوهش مورد اشاره از نوع توصیفی پیمایشی بوده و جامعه ی آماری آن کلیه ی دانشگاه یاد شده با تعداد 735 نفر است. گروه نمونه تحقیق که با استفاده از نمونه گیری کوکران مشخص شده 202 نفر می باشد. ابزار پژوهش، پرسشنامه ی استاندارد فرهنگ سازمانی هافستد و رضایت شغلی اسمیت کندال و هالین (JDI) است. برای تعیین پایایی شاخص ها در دو مرحله ی مقدماتی و نهایی آلفای کرونباخ پرسشنامه ها محاسبه گردید که میانگین پایایی یا اعتماد شاخص ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه ی رضایت شغلی 8345/0 و برای پرسشنامه ی فرهنگ سازمانی 7986/0 بدست آمده است. یافته های تحقیق نشان داد فرهنگ سازمانی حاکم بر دانشگاه شهید چمران اهواز، از لحاظ مردسالاری و فاصله ی قدرت در سطح متوسط و از لحاظ فرد گرائی و اجتناب از عدم اطمینان در سطح بالائی قرار دارد. رضایت شغلی کارکنان نیز بخصوص در عوامل پرداخت حقوق و مزایا، ترفیع، ارتقای شغلی و همکار در سطح متوسط و از لحاظ کار و سرپرست در سطح بالایی قرار دارد. همبستگی بین فرهنگ سازمانی و رضایت شغلی مثبت (7016/0) و معنادار می باشد (). مطالعه ی حاضر، عوامل فاصله ی قدرت (فرهنگ سازمانی) در مقابل همکاران (رضایت شغلی) و فرد گرایی (فرهنگ سازمانی) در مقابل فرصت های ارتقاء (رضایت شغلی) بیشترین همبستگی و بهترین پیش بینی کننده از متغیرهای تحقیق را شناسایی کرد.