فراوانی علل پیوند قرنیه در مرکز آموزشی- درمانی شفا کرمان در سال های 1383 تا 1385

این مطالعه به منظور بررسی علل پیوند قرنیه در استان کرمان در سال های 1383 تا1385 انجام شد.
در این مطالعه گذشته نگر پرونده پزشکی 186 بیمار که طی سه سال (85-1383) در بیمارستان شفای کرمان تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت. تشخیص اولیه و علت پیوند قرنیه ثبت شد. کراتیت عفونی (باکتریال قارچی و آکانتامبایی)، اسکار و کدورت قرنیه، کراتوکونوس (قوز قرنیه)، کراتوپاتی تاولی (آفاکی و سودوفاکی)، پیوند مجدد، دیستروفی و دژنرسانس قرنیه، کراتوپاتی تب خالی (کراتیت تب خالی فعال) و... به عنوان علل پیوند قرنیه در نظر گرفته شدند.
در مجموع 186 بیمار (110 مرد و 76 زن) با میانگین سنی 3/24±7/47 سال (6 تا 85) بررسی شدند. شایع ترین علت پیوند قرنیه کدورت و اسکار قرنیه (3/32%) بود. علل دیگر پیوند قرنیه، کراتوکونوس (6/22%)، کراتیت باکتریال (6/15%)، کراتوپاتی تاولی آفاکی (7/6%)، کراتوپاتی تاولی سودوفاکی (5/6%)، پیوند مجدد (8/4%)، کراتیت تب خالی (8/3%)، کراتیت قارچی (6/1%)، دیستروفی قرنیه (6/1%) و دژنرسانس اسفروئیدال (6/1%) بودند.
کدورت واسکار قرنیه شایع ترین علت پیوند قرنیه در کرمان بین سال های 1383 تا 1385 می باشد که احتمالا به دلیل شیوع بیشتر بیماری های عفونی از جمله تب خال و تراخم می باشد که منجر به کدورت قرنیه می شوند.