درک مدرسان پرستاری از فعالیت های فردی در انتقال دانش حاصل از پژوهش های پرستاری، دانشگاه های علوم پزشکی کشور 1388 -1389

علی رغم اهمیت فزاینده دانش در عصر حاضر، مطالعات متعدد حاکی از آن است که بین تولید دانش و استفاده از آن، به خصوص در پرستاری فاصله زیادی وجود دارد. در این میان شواهدی از میزان تلاش های فردی برای انتقال دانش حاصل از پژوهش در پرستاری به منظور ارتقاء کمی و کیفی آن در دسترس نمی باشد، از این رو پژوهش حاضر با هدف توصیف درک مدرسان پرستاری از فعالیت های فردی برای انتقال دانش حاصل از پژوهش های پرستاری انجام شد.
مطالعه توصیفی به روش نمونه گیری تصادفی با شرکت 279 نفر از مدرسان پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام پذیرفت. از پرسشنامه نات و وایلداوسکی و لاندری و همکاران جهت گردآوری داده های وضعیت فعالیت های انتقال دانش پرستاری در سطح فردی استفاده شد. تحلیل داده ها در Ver13/SPSS انجام گردید. مدرسان پرستاری فعالیت های فردی خود را در زمینه انتقال دانش ضعیف ارزیابی کرده و از میان آن ها تنها فعالیت سخنرانی یا ارائه در ارتباط با نتایج تحقیق در حد متوسط و«ارسال نتایج تحقیق، نشست در گروه های کاری، فراهم کردن خدمات مشاوره، همکاری برای توسعه دادن محصولات و خدمات، شرکت در فعالیت-های تجاری و تبلیغ کردن نتایج تحقیق» در حد ضعیف گزارش شدند.
نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که فعالیت های فردی برای انتقال دانش در حد ضعیف می باشد و بایستی مدرسان محقق پرستاری از بین فعالیت های فردی انتقال دانش حاصل از پژوهش تنها به ارائه نتایج در سمینارها و کنگره ها بسنده ننمایند و علاوه بر آن از سایر فعالیت های فوق الذکر مثل نوشتن پیام قابل انتقال و ارسال آن به مخاطبان و... استفاده نمایند.