بررسی زمان و ادراک شهودی ازدیدگاه برگسون و تاثیر آن بر آثار ویرجینیا ولف

زمان و ادراک دو مساله مهم ویرجنیا ولف در بسیاری از داستان های بلند و کوتاه او هستند. ولف به عنوان یک نویسنده مدرنیست، هماره تلاش می کند در نوشته هایش تا راه حلی برای مرگ و جاودانگی، ظاهر و واقعیت و کثرت و وحدت پیدا کند. به نظر نویسنده این این مقاله، او با برگزیدن شیوه ادراک شهودی و زمانمند در این کار موفق می شود. از دیدگاه او ادراک درست زمانمند است، اما او مانند برگسون زمان را به زمان بیرونی یا مکانیکی و زمان پویا یا درونی تقسیم می کند، و اولی را با مرگ و دومی را با زندگی قرین می داند و آن ها را با صور نمادینی مانند حروف الفبا یا میز چوبی و درخت یا شال و لباس سبز به ترتیب نشان می دهد. بدون شک ولف در دیدگاه ها و راه حل هایی که برای مساله زمان و ادراک ارائه می دهد از برگسون تاثیر پذیرفته است، فیلسوفی که در نظریاتش درباره زمان و ادراک بسیاری از دیگر نویسندگان مدرنیست را تحت تاثیر قرار داده است. نویسنده این مقاله تلاش می کند تا ارتباط میان زمان و ادراک را در آثار ولف و خصوصا در دو داستان بلند و مهم او، به سوی فانوس دریایی و خانم دالاوی مورد بررسی قرار دهد.