سیاست خارجی آمریکا در قبال سوریه بعد از 11 سپتامبر

حوادث11 سپتامبر 2001،تحولی بنیادین در سیاست بین الملل و به خصوص در سیاست خارجی آمریکا در منطقه خاورمیانه به وجود آورد. در پی این حادثه، گفتمان حاکم بر سیاست خارجی آمریکا تحت هدایت تیم نومحافظه کار جرج بوش به سمت تغییر رژیم و تغییر رفتار کشورهایی سوق داده شد که همواره دولتمردان آمریکایی از آنها به عنوان دولتهای یاغی و سرکش نام می برند. در این راستا بود که ایران و عراق به همراه کره شمالی به عنوان محور شرارت معرفی شدند و عراق در 2003 به اشغال آمریکا درآمد. در پی آن، کشورهای دیگری همچون سوریه و عربستان نیز در تیررس تغییر رژیم آمریکا قرار گرفتند. در این میان کشور سوریه به دلایل مهمی همچون: حمایت از تروریسم، دخالت در ناآرامی های عراق، تلاش برای بی ثباتی در لبنان و... آماج حملات و اتهامات نومحافظه کاران آمریکا قرار گرفت. این مقاله درصدد پاسخگویی به این سوال است که مهم ترین عوامل تنش زا و بحرانی بین آمریکا و سوریه کدامند و با توجه به این عوامل، سیاست خارجی آمریکا و جهت گیری این کشور در قبال سوریه پس از 11 سپتامبر 2001 چگونه بوده است؟ ملاحظه و بررسی عوامل بحرانی و تنش زا بین دو کشور، این فرضیه را مورد آزمون قرار می دهد که سیاست خارجی آمریکا نسبت به سوریه بعد از 11 سپتامبر را می توان به همکاری محدود، دشمنی و رویارویی (تغییر رژیم) و در نهایت تغییر رفتار سوریه ارزیابی کرد.