تاثیر اکسکاربازپین بر میزان FSH، LH و تستوسترون

اکسکاربازپین به عنوان یک داروی جدید ضد صرع کاربرد فراوانی دارد. مطالعات الکتروفیزیولوژی نشان می دهد که این دارو باعث انسداد کانال های سدیمی وابسته به ولتاژ، افزایش کارآیی غشاهای عصبی و مهار انتشار ایمپالس های سیناپسی می شود. با توجه به اثرات اکسکاربازپین در سیستم عصبی و ارتباط نزدیک نوروهورمونی این سیستم با تولید مثل بررسی اثر این دارو بر هورمون های جنسی ضروری است. در این تحقیق اثر اکسکاربازپین بر میزان هورمون های LH، FSH و تستوسترون و فیزیولوژی تولید مثل در افراد مذکر بررسی شد.
مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد که در آن 40 داوطلب با دامنه سنی 25 تا45 سال شرکت داشتند. تعداد 40 نفر مرد مبتلا به صرع از بین مراجعین به کلینیک های نورولوژی در شیراز در 4 گروه 10 تایی به شرح زیر انتخاب شدند. این طرح پس از اخذ مجوز از کمیته اخلاق و رضایت نامه کتبی آگاهانه انجام شد. گروه کنترل هیچ ماده ای را دریافت نکردند و گروه های تجربی به ترتیب 150، 300 و 600 mg/day داروی اکسکاربازپین را به مدت یک ماه و به صورت قرص خوراکی دریافت نمودند. پس از پایان دوره، به منظور سنجش میزان هورمون های LH و FSH و تستوسترون خونگیری انجام شد و نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری توکی، دانکن و آنالیز واریانس در نرم افزار SPSS 11.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بر اساس نتایج به دست آمده در غلظت پلاسمایی LH، افزایش معناداری را (05/0> P) نشان داد اما در غلظت پلاسمایی FSH هیچ گونه تغییر معناداری مشاهده نشد. این دارو باعث کاهش معناداری در غلظت تستوسترون (05/0>P) نیز گردید.
مصرف داروی اکسکاربازپین می تواند با تاثیر بر محور هیپوفیز - گناد بر سلول های لایدیگ در بیضه تاثیر گذاشته و تولید تستوسترون را کاهش دهد.