نگرش و عملکرد اساتید و رزیدنت های جراحی عمومی به ابراز خطای پزشکی

اظهار خطای پزشکی از جمله وظایف حرفه ای پزشکان است که متاسفانه با چالش های متعددی روبه رو است. این مطالعه به هدف بررسی نگرش اساتید و دستیاران جراحی به ابراز خطای پزشکی و عوامل موثر بر آن انجام شده است.
در این مطالعه ی مقطعی توصیفی- تحلیلی، پرسشنامه ی خود ایفایی به صورت حضوری در اختیار تمام اساتید و دستیاران جراحی عمومی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران قرار گرفت. میزان پاسخ دهی 84/1 درصد (53 نفراز63 نفر) بود.
به ترتیب 39/6 درصد و 49/1 درصد پزشکان متمایل به ابراز خطای مینور و ماژور بودند و از دیدگاه افراد ترس از شکایت قانونی از سوی بیمار (71/7 درصد) مهم ترین مانع ابراز خطا بود. تنها 16/7 درصد (8 نفر) آخرین خطای پزشکی خود را به بیمارشان ابراز کرده بودند که 25 درصد موارد اظهار خطا (2 نفر)، شکایت قانونی بیمار را در پی داشت.
تفاوتی آشکار میان میزان تمایل پزشکان به ابراز خطا و آن چه در واقع در طبابت ایشان روی می دهد، وجود دارد که عمده ترین عامل ایجاد آن از دیدگاه خود ایشان، ترس از شکایت قانونی بیمار است. از طرفی دیگر با توجه به نیازمندی اکثر پزشکان به دریافت آموزش های مقتضی پیرامون موضوع خطای پزشکی و مهارت های ارتباطی، به نظر می رسد که ایجاد تغییراتی در نظام مدیریت خطا به منظور حمایت حرفه ای از پزشکان در مواقع بروز خطا و ارائه ی آموزش های لازم پیرامون اصول اخلاقی و مهارت تعامل با بیمار بتواند در برطرف کردن این تعارض مفید و موثر واقع گردد.