بررسی اثر طول قوس های پیوندی بر شاخص راحتی سفر در راه آهن

هدف این تحقیق، بررسی تاثیر طول قوس های پیوندی راه آهن بر راحتی سفر مسافران قطارهای مسافری به هنگام عبور از قوس های مسیر است. این موضوع از این جنبه حایز اهمیت است که گاه در طرح هندسی مسیر، به ویژه در تعیین مسیر قطارهای شهری به خاطر محدودیت های هندسی و شهرسازی از یک قوس پیوندی با طولی کوتاه تر از طول مورد نیاز استفاده می شود، در حالی که میزان تاثیر این موضوع بر مقوله راحتی سفر در نظر گرفته نشده است. لذا با توجه به اهمیت این موضوع با رویکرد تحلیل و بررسی این اثر بر راحتی سفر، در تحقیق ابتدا مروری بر کارهای صورت گرفته در زمینه بررسی میزان تاثیر عوامل هندسی قوس های پیوندی بر راحتی سفر مسافران قطارها انجام گرفته است. در ادامه شاخص های راحتی PCT و NCT به منظور سنجش میزان راحتی سفر در قوس های پیوندی بررسی و معرفی شده اند. با انجام یک ارزیابی مقایسه ای بین داده های آماری پروژه های تحقیقاتی راه آهن های کشورهای مختلف، تعدادی داده مناسب از میان این پروژه ها برای تحلیل مورد نظر این تحقیق انتخاب شده است. سپس با توجه به روابط بیان شده برای محاسبه شاخص های راحتی فوق، تحلیل تاثیر طول های مختلف از قوس پیوندی و همچنین اثر توامان تغییرات نرخ جبران تیلت، روی شتاب ها و جرک های جانبی و همچنین سرعت رولینگ ناوگان انجام گرفته و در نهایت شاخص های راحتی سفر PCT و NCT که بیانگر درصد احساس ناراحتی در میان مسافران است برای هر دو حالت نشسته و ایستاده ارزیابی شده است.