ارزیابی پوسچر بدنی جوشکاران به شیوه ارزیابی پوسچرOWAS

در حال حاضر بیماری های اسکلتی عضلانی جزء شایعترین بیماری های شغلی و یکی از علل شایع غیبت از کار محسوب می شوند که خود می تواند سبب کاهش بهره وری شود. طبق گزارش ستاد معاونت درمان سازمان تامین اجتماعی در سالهای 1370 تا 1373 بیماری های اسکلتی- عضلانی علت 4/14% از کار افتادگی های کلی در کشور بوده است. بنابراین با توجه به این آمار و ارقام در این مطالعه سعی شده است که اختلالات اسکلتی عضلانی مربوط به شغل جوشکاری از طریق ارزیابی پوسچر به روش OWAS مورد ارزیابی قرار گیرد.

برای اینکه معلوم گردد این شغل نیاز به ارزیابی ارگونومیکی دارد یا خیر ابتدا با استفاده از پرسشنامه نوردیک بررسی مقدماتی صورت گرفته و سپس از شغل مربوطه به مدت 40 دقیقه در فاصله زمانی 30 ثانیه ای عکس برداری شد. در نهایت بر اساس روش OWAS عکسهای مربوط به هر پوسچر مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها نشان می دهد کمر و بازوها بیشترین اقدامات اصلاحی را در سطح 2 به خود اختصاص داده اند در حالی که برای پاها این مقدار مربوط به سطح اقدامات اصلاحی 1 می باشد. در ارزیابی پوسچرهای ترکیبی بالاترین عدد به سطح اقدامات اصلاحی 1 اختصاص داده شد.

نتایج به دست آمده از پرسشنامه نوردیک نشان می دهد بیشترین ناراحتی افراد به ترتیب در ناحیه کمر(52%)، زانو(48%) و پشت(38%) می باشد که نتایج حاصل از روش OWASاین یافته ها را تائید می کند، بنابراین می توان روش OWAS را روشی مناسب برای ارزیابی پوسچر این حرفه در نظر گرفت.