تحلیل فضایی و پیشگیری از جرم با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی GIS

جرم ذاتا دارای کیفیت جغرافیایی است؛ اصولا ارتکاب جرم در مکانی با یک موقعیت جغرافیایی خاص رخ می دهد. در گذشته، شناخت و تحلیل الگوهای حاکم بر جرایم به طور دستی توسط یک یا چند مامور انجام می گرفت. این ماموران داده ها را جمع آوری و بر اساس زمان و مکان مربوطه دسته بندی کرده و در نهایت از روی آن ها برخی الگوهای جرایم را به دست می آوردند. امروزه GIS به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ تحولات تکنولوژی اطلاعات، بیشترین کاربردها را در امور انتظامی و همچنین مطالعه و بررسی جرایم پیدا کرده است. تحلیل های مکانی به عنوان یکی از امکانات اساسی در سیستم اطلاعات جغرافیایی، می تواند بینشی را نسبت به چگونگی ارتباط مکان و جرم فراهم آورد. شناسایی این رابطه می تواند در جهت پیش بینی و پیشگیری از جرم مورد استفاده قرار گیرد. تحلیل فضایی جرم به دنبال تعیین الگوی حرکت افراد در زمان و مکان و دستیابی آن ها به اهدافشان در فضاست. از این رو سیستم اطلاعات جغرافیایی این امکان را فراهم می آورد تا از طریق نقشه سازی جرم، سیاست گذاری ها و فرایند پیشگیری جرم با استفاده از تکنیک های علمی صورت گیرد. هدف این مقاله نیز مطالعه توانایی سیستم های اطلاعات جغرافیایی و تحلیل فضایی نقاط جرم است.